Ολυμπιακό Γυμναστήριο Άνω Λιοσίων 2019. Ώρα μηδέν…

Αυξήστε την γραμματοσειρά αν θέλετε για να διαβάσετε πιο εύκολα το άρθρο.

-+=

Το χρονικό ενός ονείρου που γίνεται εφιάλτης, οι πιθανές παρενέργειες και τρεις σημαντικές προτάσεις για το πώς ένα αθλητικό -πολιτιστικό όνειρο για την πόλη και τις ομοσπονδίες μπορεί να γίνει πραγματικότητα, σε μία εμπεριστατωμένη ανάλυση

Του Βασίλη Ντάκουρη…

Ολυμπιακό Γυμναστήριο Άνω Λιοσίων 2019. Ώρα μηδέν...

Ένα όνειρο που έμεινε  μισό, ένας  εφιάλτης, τρεις  προτάσεις  και τρεις  παρενέργειες  των τυχόν  υπέρμετρων  εμπορικών και αθλητικών ιδιωτικών ή συλλογικών χρήσεων.

Ένα όνειρο μισό:

Από το 1998, αμέσως μετά την ανάθεση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Αθήνα, ξεκίνησε μια μεγάλη προσπάθεια του Δήμου Φυλής , του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, της Ελληνικής Ομοσπονδίας Πάλης και των περισσότερων μεγάλων προσωπικοτήτων του αγαπημένου μας αθλήματος, για την κατασκευή ενός Ολυμπιακού Γυμναστηρίου στην περιοχή των Άνω Λιοσίων. Το αθλητικό όνειρο όλων και η από κοινού αποφασισμένη μεταολυμπιακή χρήση του ήταν να μετατραπεί σε ένα Ολυμπιακό Κέντρο Πάλης παγκόσμιας εμβέλειας, φιλοξενώντας διοικητικές λειτουργίες και πάσης φύσης αθλητικών δραστηριοτήτων της ομοσπονδίας. Μέσα σε αυτό το όνειρο ενσωματώθηκε το όνειρο της φιλοξενίας των συλλόγων πάλης της πόλης που διαχρονικά πρωταγωνιστούσαν, της αθλητικής τουριστικής ανάπτυξης- προβολής του Δήμου και  της αναβάθμισης της συγκεκριμένης συνοικίας των δεκάδων  παραγκών με τα ειδικότερα κοινωνικά  προβλήματα, που έως τότε φάνταζε σαν μάνα εξ ουρανού.

Το Ολυμπιακό Γυμναστήριο Άνω Λιοσίων κατασκευάστηκε και οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 πέρασαν με χρυσά γράμματα στην ιστορία με την διεξαγωγή των αγωνισμάτων της πάλης και του τζούντο.  Οι  Έλληνες αθλητές της πάλης κατέκτησαν ένα χάλκινο μετάλλιο και εννέα  θέσεις στην πρώτη οκτάδα. Ο Δήμος Φυλής πέρασε και αυτός στην ιστορία ως Ολυμπιακός Δήμος με το Ολυμπιακό Γυμναστήριο  και τα τέσσερα Ολυμπιακά Προπονητήρια του (καλαθοσφαίρισης, κολύμβησης, ποδοσφαίρου και στίβου).

Με το πέρας  των αγώνων διαπιστώθηκε, πως το Ολυμπιακό Γυμναστήριο Άνω Λιοσίων ήταν μία από τις πιο σύγχρονες εγκαταστάσεις σε όλη την Ευρώπη. Τα 35.000 τ. μ. της δομημένης επιφάνειας του, μαζί με τα 30.000 τ. μ.  της υπαίθριας περιφραγμένης έκτασης, μπορούσαν να φιλοξενήσουν και άλλα όνειρα! Φιλοξενία των πολιτιστικών-εικαστικών-αθλητικών δρώμενων της περιοχής και ενός υπαίθριου πάρκου- ελεύθερου χώρου (να σημειωθεί πως ακόμα και σήμερα δεν υπάρχει καμία μεγάλη πολιτιστική κλειστή εγκατάσταση σε όλη την Δυτική Αττική). Ένας χώρος που μπορούσε να σφύζει από ζωή,  παιδιά, νέους, μαθητές, αθλητές και αρκετούς κατοίκους της περιοχής της Δυτικής Αττικής. Μιας Δυτικής Αττικής διαχρονικά ταλαιπωρημένης από έλλειψη τέτοιων υποδομών.

Το 2005 και ενώ αναμένεται η πραγματοποίηση του υπόλοιπου ονείρου, ανακοινώνεται αιφνιδιαστικά από τα Ολυμπιακά Ακίνητα Α.Ε. η «μεταμόρφωση» του Ολυμπιακού Γυμναστηρίου Άνω Λιοσίων σε κέντρο πολιτισμού και τεχνολογίας, όπου θα στεγαστεί το Εθνικό Μουσείο, οι σχολές και οι Ακαδημίες Πολιτισμού (χορού, θεάτρου, κινηματογράφου και μουσικής). Δυστυχώς δικαιώθηκαν όσες φωνές επιχειρηματολογούσαν για το ανέφικτο της υλοποίησης της πρότασης, που είχε ως παρενέργεια  την υπολειτουργία της εγκατάστασης για αρκετά χρόνια, με μοναδική περιοδική χρήση της από τηλεοπτικές παραγωγές.

Το υψηλό κόστος συντήρησης της εγκατάστασης -μια συνειδητά καλλιεργημένη ψευδαίσθηση-πάγωνε οποιαδήποτε διάθεση   προσπάθειας των στελεχών της τοπικής αυτοδιοίκησης και των περισσότερων παραγόντων της ομοσπονδίας πάλης για αξιοποίηση της ολυμπιακής εγκατάστασης και ολοκλήρωσης του ονείρου του Σπιτιού της Πάλης και του Πολιτιστικού-Αθλητικού Κέντρου Περιφέρειας-Δήμου. (Το «υπέρμετρο» κόστος κατασκευής του άγγιξε τα  27 δισεκατομμύρια δραχμές, ενώ το «υπέρμετρο» ετήσιο κόστος συντήρησης  του από το 2005 έως το 2011 ξεπερνούσε το 1 εκατομμύριο ευρώ, με την τραγελαφική διαπίστωση πως παρέμενε και  ερμητικά κλειστό).

Το φθινόπωρο του 2010 η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού σε συνεργασία με τα Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ, τις εθνικές ομοσπονδίες των μαχητικών αθλημάτων και την Τοπική Αυτοδιοίκηση προχωρεί σε μια ουσιαστική αξιοποίηση του γυμναστηρίου, με πολύ μικρότερο  πλέον κόστος συντήρησης και χωρίς «υπέρμετρα» έξοδα.  Πραγματοποιείται έτσι  η μετεγκατάσταση  εννέα  εθνικών ομοσπονδιών  μαχητικών αθλημάτων, αυτών της  πάλης, πυγμαχίας, καράτε, τζούντο, κιγκ μποξ, ταε κβο ντο, γου σου κουν φου, ζιου ζίτσου και παγκρατίου. Ο κεντρικός αγωνιστικός χώρος των 7.500 θεατών ξεκινά να φιλοξενεί ετησίως αρκετά τοπικά και πανελλήνια πρωταθλήματα τους. Οι βοηθητικοί προπονητικοί χώροι με τα 5 ταπί,  ριγκ, αποδυτήρια, γυμναστήρια κ.ά. φιλοξενούν τις ανάλογες εθνικές ομάδες τους, ενώ η κεντρική σάλα του σταδίου διατίθεται και σε άλλες πολιτιστικές ή αθλητικές δράσεις τόσο της τοπικής αυτοδιοίκησης όσο και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.

Το 2011 η Ολυμπιακή Εγκατάσταση ξεκίνησε να αποκτά μια ξεχωριστή  αίγλη σε πανελλήνιο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο και έγινε σημείο αναφοράς των μαχητικών αθλημάτων στην Ελλάδα. Την ίδια χρονιά ξεκίνησαν και προσπάθειες από την Αντιπεριφέρεια Δυτικής Αττικής για λειτουργική διαμόρφωση του υπαίθριου περιβάλλοντος χώρου του σταδίου. Βασικός στόχος ήταν η δημιουργία ενός μικρού πάρκου πάρκου ελεύθερο για το κοινό, με δυνατότητες ορισμένων κινητικών δραστηριοτήτων όπως στίβου για περπάτημα, τεχνητά αναρριχητικά πεδία, πρότυπες παιδικές χαρές και άλλα. Δυστυχώς η προσπάθεια δεν καρποφόρησε, όπως δεν είχαν αποτέλεσμα και οι προσπάθειες για την κάλυψη ορισμένων αναγκών της ευρύτερης περιοχής, ιδιαίτερα αυτής της στέγασης των τοπικών συλλόγων πάλης.

Ο εφιάλτης:

 Το Ολυμπιακό Γυμναστήριο Άνω Λιοσίων ανήκε στο χαρτοφυλάκιο της Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ, που τελικά το 2011 απορροφήθηκε και τελικά μετονομάστηκε σε  ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ (ΕΤΑΔ Α.Ε.), η οποία είναι ανώνυμη εταιρεία με σκοπό τη διαχείριση, ανάπτυξη, εκμετάλλευση και αξιοποίηση της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου. ΔΥΣΤΥΧΩΣ το 2016 με τον νόμο 4389/2016, η ΕΤΑΔ ΑΕ ανήκει κατά 100% των μετοχών της στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ (ΕΕΣΠ) ΑΕ, που δεν ανήκει στον δημόσιο τομέα. Αποτέλεσμα αυτού αποτελεί πλέον η πιθανότητα η ολυμπιακή εγκατάσταση να εκποιηθεί μέσω Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου ή να  προωθηθεί η αξιοποίηση της, μέσω μακροχρόνιας παραχώρησης των δικαιωμάτων χρήσης, διοίκησης, διαχείρισης και εκμετάλλευσής της. Ο εφιάλτης να περάσει η χρήση της εγκατάστασης σε έναν ιδιώτη και να την διαχειριστεί όπως αυτός επιθυμεί, ακόμα και έως αποθήκη, σε όλο του το μεγαλείο.

Οι τρεις παρενέργειες  των τυχόν  υπέρμετρων  εμπορικών και αθλητικών ιδιωτικών χρήσεων:

Η πιθανή αλλαγή των αθλητικών-πολιτιστικών χρήσεων του χώρου της ολυμπιακής εγκατάστασης με την προσθήκη εμπορικών χρήσεων εστίασης (καφέ-εστιατόρια-μπαρ) μεγάλης κλίμακας κινδυνεύει να διαταράξει  τον κοινωνικό ιστό της πόλης και ιδιαίτερα του εμπορικού κέντρο των Άνω Λιοσίων.Ένα κέντρο  που με μεγάλες προσπάθειες τα τελευταία χρόνια του Δήμου, των επιχειρηματιών και των κατοίκων έχει σημαντικά  αναζωογονηθεί και δεν μπορεί όμως  να αντέξει έναν τέτοιο ανταγωνισμό.

Οι τυχόν υπέρμετρες  αθλητικές χρήσεις ιδιωτικού ή συλλογικού χαρακτήρα θα επιφέρουν σημαντική διαρροή συμμετεχόντων και τελικά  την σταδιακή φτωχοποίηση όλων των αθλητικών τμημάτων, όλων των αθλημάτων όλων των συλλόγων αλλά και αυτών του Δημοτικού Αθλητικού Οργανισμού. Μια τόσο μεγάλη εγκατάσταση μπορεί να φιλοξενήσει σχεδόν όλα τα αθλήματα στους εσωτερικούς  ή υπαίθριους βοηθητικούς της  χώρους.  Η υποβάθμιση αυτή θα επιβαρύνει αρνητικότατα τον κοινωνικό ιστό της πόλης. Μιας πόλης που ήδη είναι φορτωμένη με δυσανάλογα του μεγέθους της και  γνωστά σε όλους κοινωνικά προβλήματα.

Είναι προφανές, πως μελλοντικές  υπέρμετρες εμπορικές-αθλητικές ιδιωτικές ή συλλογικές χρήσεις στην ολυμπιακή εγκατάσταση θα αλλάξουν ολοκληρωτικά τον βασικό δημόσιο χαρακτήρα της  και θα εκμηδενίζουν οποιαδήποτε ελπίδα ολοκλήρωσης ενός ονείρου των 60.000 περίπου κατοίκων του Δήμου Φυλής, των 150.000 επιπλέον κατοίκων της ευρύτερης περιοχής και φυσικά των εκατοντάδων χιλιάδων φίλων των μαχητικών αγωνισμάτων.

Οι τρεις προτάσεις:

 Να δημοσιοποιηθεί άμεσα η ρεαλιστική αναλυτική μελέτη συντήρησης και λειτουργίας της αθλητικής εγκατάστασης. Με αυτόν τον τρόπο θα πάψει να καλλιεργείται η ψευδαίσθηση του υπερβολικού κόστους της ολοκλήρωσης του αρχικού ονείρου, με το τεράστιο κοινωνικό δημόσιο όφελος. Το Ολυμπιακό Γυμναστήριο Άνω Λιοσίων θα πρέπει να διατηρήσει τον δημόσιο αθλητικό και πολιτιστικό χαρακτήρα του. Η αθλητική εγκατάσταση να συνεχίσει να αποτελεί τοπικό, πανελλήνιο, ευρωπαϊκό, και παγκόσμιο σημείο αναφοράς συναθροίζοντας και όλη την υπεραξία των ιστορικών Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Να μην αλλάξει τον αθλητικό και πολιτιστικό της χαρακτήρα με υπέρμετρες εμπορικές χρήσεις. Αυτά μπορούν να γίνουν εφικτά με έναν από τους παρακάτω τρεις τρόπους που μπορούν να προσφέρουν άμεση και αποτελεσματική διοικητική βιωσιμότητα:

Α. Η χρήση και η εκμετάλλευση του Ολυμπιακού Γυμναστηρίου Άνω Λιοσίων να δοθεί με νομοθετική ρύθμιση ή άλλη νομική σύμβαση στο ΝΠΙΔ του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας, που εποπτεύεται από την ΓΓΑ, το οποίο διαθέτει όλη την γνώση και την εμπειρία για την λειτουργία ακόμα ενός σύγχρονου σταδίου εθνικής εμβέλειας.

Β. Να συσταθεί ένα μικτό σχήμα ως φορέας διαχείρισης με επικεφαλής την Περιφέρεια Αττικής, όπου θα συμμετέχουν αναλογικά ο Δήμος Φυλής και οι εθνικές ομοσπονδίες των μαχητικών αθλημάτων. Με νομοθετική ρύθμιση ή άλλη νομική σύμβαση να του δοθεί η χρήση και η εκμετάλλευση του Ολυμπιακού Γυμναστηρίου Άνω Λιοσίων. Παρόμοια ρύθμιση πραγματοποιήθηκε πριν λίγο καιρό με την  παραχώρηση του περιβάλλοντος χώρου του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας, από το ΤΑΙΠΕΔ στην Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και την Περιφέρεια Αττικής.

Γ. Ο Δήμος Φυλής να ζητήσει και να του  δοθεί με νομοθετική ρύθμιση ή άλλη νομική σύμβαση η χρήση και η εκμετάλλευση του Ολυμπιακού Γυμναστηρίου του. Είναι προφανές πως το κόστος συντήρησης της εγκατάστασης θα είναι αρκετά μικρότερο μιας και θα μπορεί να υποστηριχτεί από τα δημοτικά τμήματα καθαριότητας, φύλαξης και πρασίνου και από την δυνατότητα πλέον χρήσης φυσικού αερίου. Έτσι το τελικό κόστος συντήρησης της εγκατάστασης δεν μπορεί να ξεπερνά ετησίως τα 200.000 περίπου ευρώ, πολύ μικρό ποσό σε σχέση με την ετήσια εξοικονόμηση που θα έχει αυτή την χρονιά από τα έξοδα του δημοτικού φωτισμού με την χρήση λαμπτήρων LED και την χρήση του φυσικού αερίου στα δημοτικά κτίρια και στο ολυμπιακών διαστάσεων κολυμβητήριό του. Επιπρόσθετα το κόστος των αθλητικών εκδηλώσεων είτε των εθνικών ομοσπονδιών των μαχητικών είτε του δημοτικού πολιτιστικού-αθλητικού κέντρου, είτε οποιαδήποτε άλλου ενδιαφερόμενου,  φαντάζει μικρό και διαχειρίσιμο. Ιδιαίτερα δε όταν ο Δήμος Φυλής αποφασίσει να πραγματοποιήσει την ουσιαστικότερη κοινωνική, αθλητική και πολιτιστική επένδυση της σύγχρονης ιστορίας του, με εγγυημένα κοινωνικά και οικονομικά οφέλη για τους κατοίκους του!

… Και κάπως έτσι ένα αθλητικό-πολιτιστικό όνειρο για την πόλη και τις ομοσπονδίες μπορεί να γίνει  πραγματικότητα!!!!!!!

Ολυμπιακό Γυμναστήριο Άνω Λιοσίων 2019. Ώρα μηδέν...

Ο Βασίλης Ντάκουρης είναι:

Πτυχιούχος Σ.Ε.Φ.Α. Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στην Αθλητική Αναψυχή.

Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Άνω Λιοσίων από το 1994 έως το 2006.

«Ολυμπιακός Υπεύθυνος» του Δήμου Άνω Λιοσίων έως το 2004.

Εθελοντής του Αθήνα 2004, στο Ολυμπιακό Γυμναστήριο Άνω Λιοσίων.

Ειδικός Συνεργάτης  στην  Γενική  Γραμματεία Αθλητισμού το 2010 και 2011.

Πηγή: https://ntakouris.wordpress.cοm/2019/01/31/