“Έξω Γιάννης μέσα Σουλεϊμάνης”, λέει η λαϊκή σοφία. Ξεκινάμε λοιπόν το θέμα με μια παροιμία κι έτσι θα συνεχίσουμε, καθώς οι παροιμίες έχουν διδακτική σημασία. Επιλέξαμε λοιπόν να προσαρμόσουμε μερικές από αυτές και που αφορούν τον… “Γιάννη” σε γεγονότα που προβληματίζουν τη “μικρή μας κοινωνία”, ώστε να τους δώσουμε μια διαφορετική ερμηνεία. Και ο νοών… νοείτω!
“Να σε κάψω Γιάννη μ’ να σ’αλείψω μέλι”: Ακούς, για παράδειγμα, τον “σύντροφο” (που ανήκετε στον ίδιο συνδυασμό) να σου κάνει… αντιπολίτευση μπροστά σε εκατοντάδες “ψηφαλάκια”, ενώ μετά από μια βδομάδα σου “πλέκει το εγκώμιο” στο fb!
“Όλη μέρα καλογιάννη και το βράδυ κακογιάννη”: Τα καλοπιάσματα βέβαια είναι μέχρι να πετύχουμε τον σκοπό μας. Μετά πάλι… ε, “δεν είναι και κάθε μέρα του Αϊ – Γιαννιού”!
“Γιάννης κερνάει – Γιάννης πίνει”: Σαν να κάνεις, ας πούμε, εκλογές μέσα στον καύσωνα ώστε να πετύχεις το επιθυμητό – για σένα – αποτέλεσμα από φίλους και συγγενείς, προκαλώντας ερωτηματικά στους… παραθεριστές για τις προθέσεις σου!
“Τι κάνεις Γιάννη; Κουκιά σπέρνω”: Όταν προσπαθείς – εις μάτην – να το… σώσεις! Έχει και συνέχεια βέβαια η παροιμία “Κι η συντέκνισσά σου; Εφτά μετρήματα χωρεί”: Όταν μπαίνουν κι άλλοι στο “παιχνίδι” για να μας… δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, σαν υπόδειγμα ασυνάρτητης συζήτησης!
“Κάνε Γιάννο μ’ τη δουλειά σου κι ύστερα και πάλι θειά σου”: Δηλαδή ξεκινάς με έναν 9μελή Σύλλογο – λέμε τώρα – πολύ σύντομα μεταβάλλεται σε… 8μελής – 7μελής – 6μελής – 5μελής (μέχρι που… ουσιαστικά ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Σύλλογος), κι εσύ συνεχίζεις ακάθεκτος επί 1 χρόνο, να δέχεσαι τα “εύσημα” και ν’ απολαμβάνεις την αναγνώριση ορισμένων κάνοντας την… πάπια!
“Όλοι μιλούν για τ’ άρματα κι ο Γιάννης για την πίτα”: Σαν νά’ χεις διαλύσει 5 προϋπάρχουσες δομές και να καμαρώνεις για τις 2 επιτυχίες σου, να πούμε! Νισάφι πια με τους κομπορρήμονες και τους επαιρόμενους αυτού του τόπου, που φουσκώνουν σαν διάνοι ακόμη και για τ’ αυτονόητα…
“Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα”: Είναι αυτό που συχνά συμβαίνει, ο “Γιάννης” να γνωρίζει τα πάντα, αλλά όταν έρθει η ώρα… “τουμπεκί ψιλοκομμένο”! Εδώ θα πρέπει ν’ απολογηθώ στους αναγνώστες μου για τη χρήση “αργκώ”, αλλά γίνεται γιατί αυτή εκφράζει καλύτερα τους παραλήπτες των μηνυμάτων…
Όσο όμως ολιγωρείς “συντοπίτη” μου, ζεις στην ανεμελιά σου κι αποδέχεσαι παθητικά τα όσα συμβαίνουν γύρω σου, θα σε συνοδεύει η λαϊκή ρήση : “Ήθελές τα και παθές τα, γειά σου Γιάννη Μπαρλαφέτα”!
