Πριν ξεκινήσετε την ανάγνωση του άρθρου μου, οφείλω να σας ενημερώσω ότι με τούτη την ανάρτηση δεν έχω καμία πρόθεση να επηρεάσω τη γνώμη κανενός και μοναδικός σκοπός μου είναι να προβληματίσω, καταθέτοντας προσωπικές – καθαρά – απόψεις!
Επειδή δεν γίνεται, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ, οι μισοί Ούγγροι να είναι “ρατσιστές” (τουλάχιστον τόσοι περίπου προσήλθαν στις κάλπες) και να ψηφίζουν ΟΧΙ στη μετεγκατάσταση προσφύγων στη χώρα τους, δεν γίνεται οι πολίτες της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Αγγλίας, της Αυστραλίας, κ.λ.π. να είναι “ξενοφοβικοί” ή “ρατσιστές”. Δεν γίνεται οι κάτοικοι του Ωραιοκάστρου, της Ιδομένης, της Κω, της Χίου, της Μυτιλήνης να είναι “ρατσιστές”. Οι κάτοικοι του Ζεφυρίου, των Άνω Λιοσίων, του Μενιδίου, της Πλατείας Βικτωρίας, της Κυψέλης… να είναι όλοι “ρατσιστές”! Γιατί τότε θα έβγαιναν όλοι στους δρόμους με έναν μπαλτά στο χέρι και θα αποκεφάλιζαν σαν τους… Τζιχαντιστές! Ρατσισμός είναι αυτό που βιώνουν οι Αφροαμερικανοί σε κάποιες Πολιτείες της Αμερικής και τρίζουν τα κοκαλάκια του Martin Luther King…
Πείτε μου εσείς, ποιοι ηγέτες ανά τον κόσμο θα… τολμούσαν να κάνουν ένα δημοψήφισμα ανάλογο με αυτό που έκανε ο Ούγγρος πρωθυπουργός, Βίκτορ Όρμπαν, για να δουν τον παλμό των πολιτών της χώρας που διοικούν, ή έστω για να το ψάξουν λίγο βαθύτερα το θέμα, βρε αδερφέ! Φυσικά και δεν θα μπορούσα να φανταστώ τον δικό μας τον “φιλεύσπλαχνο Αλέξη” να το κάνει, αφού όλοι γνωρίζουμε την τύχη των ελληνικών δημοψηφισμάτων – πόσο μάλλον να θέσει ένα τέτοιο δίλημμα στους Έλληνες.
Ο Ούγγρος πρωθυπουργός έλαβε όμως πολύ σοβαρά υπόψιν του το 93,8% που ψήφισαν ΟΧΙ στην μετεγκατάσταση των προσφύγων στην Ουγγαρία, ακόμη κι αν συμμετείχαν σ’ αυτό ένα ποσοστό 39,8% των πολιτών, ακόμη κι αν ακυρώθηκε το δημοψήφισμα λόγω της κάτω του 50% προσέλευσης των πολιτών. Όχι απλά δεν αμφισβήτησε το αποτέλεσμα, το χαρακτήρισε “συντριπτικό” και ήταν ικανό δείγμα για εκείνον ώστε να διαμηνύσει στην Ε.Ε. ότι “δεν θα μπορεί να επιβάλλει τη βούλησή της στην Ουγγαρία”!
Είναι “ρατσιστές”; Είναι “ξενοφοβικοί”; Είναι “εθνικιστές”; Ή μήπως έχουν ευήκοα ώτα και συνειδητοποιημένη αντίληψη των όσων συμβαίνουν γύρω τους; Ή μήπως πιστεύουν ότι δεν θα ήταν αυτή η λύση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν στη χώρα τους αυτοί οι πρόσφυγες; Ή μήπως έχουν το “γνώθι σαυτόν” ότι η οικονομία της χώρας τους δεν θα μπορούσε ν’ αντέξει την επιβάρυνση από μία εισροή μεταναστών ή ότι οι ουγγρικές Αρχές δεν έχουν τα μέσα, την υποδομή και την εμπειρία – αν θέλετε – ώστε να εξασφαλίσουν την ομαλή και ασφαλή απορρόφηση των μεταναστών από την κοινωνία τους; Να νιώθουν αδύναμοι να διαχειριστούν διοικητικά μία “πολυπολιτισμική” κοινωνία; Ή μήπως απλά θέλουν την “ησυχία” τους; Να πιστεύουν στον Θεό που πιστεύουν, να ορίζουν το νομοθετικό τους πλαίσιο σύμφωνα με τα δικά τους “μέτρα και σταθμά”, να μην καταντήσουν… Ελλάδα!
Γιατί, ναι! Είναι κατάντια αυτό που ζουν οι κάτοικοι των ιστορικών αυτών τόπων, του Ωραιοκάστρου, της Ιδομένης, της Χίου, της Κω, της Μυτιλήνης… Είναι ΑΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΑ θύματα της μεταναστευτικής πολιτικής της Ε.Ε. και του – επιλεκτικά – φιλεύσπλαχνου πρωθυπουργού μας! Δεν μπορεί η αλήθεια να κρύβεται πάντα πίσω από μια “ταμπέλα”. Να μην είμαστε ρατσιστές -συμφωνώ κι εγώ – να είμαστε τουλάχιστον ρεαλιστές!
Όπως διαφωνώ με το “τσουβάλιασμα”, γιατί ανάμεσα στους πρόσφυγες που πέρασαν στη χώρα μας – με πολλές ομολογουμένως δυσκολίες – υπάρχουν οικογένειες πραγματικά αξιοπρεπείς και που αξίζουν τη συμπόνοια, τη βοήθεια και τη συμπαράστασή μας! Εξάλλου είμαστε λαός που φημιζόμαστε για τη φιλοξενία μας κι έχουμε πολλάκις δώσει δείγματα του ανθρωπισμού μας, χωρίς να περιμένουμε να μας το υπαγορεύσει αυτό κανένας Τσίπρας!
Είναι γλυκιά και η “καραμελίτσα” ότι “και οι Έλληνες υπήρξαν μετανάστες”! Πράγματι υπήρξαν και υπάρχουν… Σεβαστήκαμε όμως τις Αρχές και τα ήθη των κρατών που μας φιλοξένησαν, προσφέραμε έργο και πολιτισμό, ενσωματωθήκαμε στις κοινωνίες των δείχνοντας υπακοή στους νόμους που τις διέπουν και δεν κινδύνευσε ποτέ η ασφάλειά τους από τους Έλληνες! Και το σημαντικότερο; Εκφράσαμε και εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας για την ελπίδα για το μέλλον και τις ευκαιρίες για ζωή που μας πρόσφεραν. Ούτε αναρτήσαμε ποτέ πανό σε γήπεδο που να τους κατηγορούμε ως “ενόχους για γενοκτονίες”, ούτε και δηλώναμε στα κανάλια τους ότι “Δεν μου αρέσει εδώ. Εγώ θέλω να πάω στην… Μακεδονία” (εννοώντας τα Σκόπια) όπως δήλωναν στην Ιδομένη – με περίσσιο θράσος – οι πρόσφυγες, μπροστά στον τηλεοπτικό φακό, και δεν βρέθηκε ένας δημοσιογράφος να τους ενημερώσει ότι στην ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ βρίσκονται!!!
Αυτή την “καραμελίτσα”, λοιπόν, πηγαίνετε να την προσφέρετε στους κατοίκους του Ωραιοκάστρου, της Ιδομένης, της Κω, της Χίου, της Μυτιλήνης… Που βλέπουν τις περιουσίες τους να λεηλατούνται καθημερινά από ΚΑΠΟΙΟΥΣ μετανάστες (ΟΧΙ ΟΛΟΥΣ – το τονίζω!) και να δρουν ανενόχλητοι κάτω από τη μύτη ενός ανάλγητου κράτους, που μόνο “ταμπελίτσες” είναι ικανό να τοποθετεί… Πηγαίνετε να την προσφέρετε στους γονείς του κοριτσιού που βίασαν οι δύο Σύροι κι ο ένας Αλγερινός έξω από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης… Ο ένας εκ των Σύρων μάλιστα, είχε – λέει – “σήμανση” από την αστυνομία! Τι σημαίνει αυτό; Τον απέτρεψε αυτή η “σήμανση” από το να καταστρέψει τη ζωή ενός κοριτσιού; Τον έβαλαν στο φουσκωτό να τον στείλουν πίσω από εκεί που ήρθε; Θα κατηγορηθούμε για “ρατσισμό” όμως…
Υπάρχουν κι “ΑΥΤΟΙ” οι πρόσφυγες ανάμεσά τους! Οι “σάπιοι”! Οι προερχόμενοι από μια “σάπια” και “σαθρή” βάση. Δεν είναι “ρατσιστές”, λοιπόν, όσοι αντιδρούν σ’ αυτό το… ανεξέλεγκτο κύμα προσφυγιάς. Είναι άνθρωποι απροστάτευτοι, τρομοκρατημένοι κι αγανακτισμένοι! Είναι άνθρωποι που θέλουν να αγωνιστούν για τα δικά τους προβλήματα και έχουν να αντιμετωπίσουν έναν ακόμη “μπελά” στο κεφάλι τους: Την αδιαφορία της Πολιτείας και την ανασφάλεια που βιώνουν στην ίδια τους τη χώρα! Και που η μόνη ανταπόκριση που βρίσκουν στις κραυγές απελπισίας τους είναι… η “ταυτότητα του ρατσιστή”!!!
