Το πήρε ο Αλέξης! Το πήρε το βραβείο “kolotoumbè de la mnimonique”, αυτό που του απένειμε για το… “πολιτικό του σθένος” και την “δέσμευσή του στο Ευρωπαϊκό Ιδεώδες” ο Γάλλος ιδρυτής του περιοδικού “Politique Internationale” Πατρίκ Πατρίκ Βάσμαν. Και μας το αφιέρωσε, ο γλυκός μου! Ω, να μη σου το στερήσουμε… Δικό σου και το “σθένος”, δική σου και η “δέσμευση”!
Αααα. Έβγαλε και λόγο ο Αλέξης! Και όχι απλά μίλησε, αλλά από τη χαρά του έπαθε κι ένα πολιτισμικό σοκ! Ευχαρίστησε με μια φράση α λα Γαλλικά, μια στα αγγλικά (σε περίπτωση που κάποιος Γάλλος δεν τον κατάλαβε) και το τερμάτισε με… ελληνικά! Γιατί όταν είσαι πρωθυπουργός, μάνα μου, θα σε χειροκροτήσουν σε όποια γλώσσα κι αν εκφραστείς. Έχεις αυτή την ασφάλεια!
Δεν έχει σημασία που δεν κατάλαβε – αφού ούτε τη γλώσσα γνωρίζει, ούτε δούλεψε και ο αυτόματος μεταφραστής – ότι ο Πατρίκ Πατρίκ τον προλόγισε ως έναν… εξαιρετικό μηχανικό (!!!), πριν του αποδώσει τα εύσημα για το πολιτικό του έργο. Και πού τον ξέρεις εσύ τον Αλέξη ως μηχανικό Πατρίκ Πατρίκ; Έχεις δείγμα της δουλειάς του; Γιατί εμείς δεν έχουμε.
Έλεγα, λοιπόν πως όταν είσαι πρωθυπουργός, είναι πολύ απλά τα πράγματα… Δέχεσαι καλέσματα, παίρνεις τα βραβεία σου, κάνεις επίδειξη των γνώσεών σου σε ό,τι γλώσσα θες, κι έχεις μπροστά σου ένα χαρούμενο ακροατήριο με γελαστά προσωπάκια κι εξασφαλισμένα παλαμάκια, είτε καταλαβαίνουν – είτε όχι, είτε βιώνουν – είτε όχι! Κι εδώ που τα λέμε, pourquoi pas, why not και γιατί όχι;;; (να τηρήσω κι εγώ τη σειρά). Αφού δεν “κινδυνεύουν” να τους κυβερνήσει πρωθυπουργός άλλης χώρας…
Μπορεί ακόμη και να εξιστορεί την ελληνική μυθολογία με διάφορες εκδοχές! Για να θυμηθούμε κάποιες:
Απρίλης ’17 (Κέρκυρα): Σε ένα ταξίδι του στο Ιόνιο έμπλεξε λίγο τους ήρωες της μυθολογίας, δηλώνοντας από την Κέρκυρα: “Ας διδαχθούμε από τον πολυμήχανο Οδυσσέα, να κλείσουμε τα αυτιά μας στα σειρήνες, και να ξεπεράσουμε και τις τελευταίες συμπληγάδες (Αργοναυτική Εκστρατεία – Ιάσονας)” είπε, δίνοντας ιδέες για νέα σενάρια σε ταινίες του Χόλιγουντ. Μια ταινία με Οδυσσέα να περνάει… τις Συμπληγάδες και τον Ιάσονα… να δένεται για να μην παρασύρεται από τις σειρήνες και να γυρνάει δέκα χρόνια να βρει την Ιθάκη! Pourquoi pas? Why not? Γιατί όχι; (μην ξεχνάμε τη σειρά)
Σεπτέμβρης ’17 (Από το βήμα της Δ.Ε.Θ.): Ο Αλέξης μας ενημέρωσε ότι “ο ΣΥΡΙΖΑ θα καθαρίσει τον κόπρο του… Αυγέα“ (μάλλον αλλουνού κόπρο θα καθαρίσουν, αφού του Αυγεία καθαρίστηκε!) Pourquoi pas? Why not? Γιατί όχι;
Σεπτέμβρης ’17: Την επόμενη μέρα, κι αφού αποχαιρέτησε τον Γάλλο Πρόεδρο στο αεροδρόμιο, τουίταρε: «Πήραμε δύσκολες αποφάσεις με πολιτικό κόστος, αλλά εμπνεόμενοι από την ελληνική μυθολογία όπως ο Οδυσσέας έκλεισε τα αυτιά του στις σειρήνες… Έτσι κι εμείς προχωράμε με αποφασιστικότητα για να βγάλουμε την Ελλάδα από την κρίση». Αχ, βρε μάνα μου, οι σύντροφοι έκλεισαν με κερί τ’ αυτιά τους να μην ακούνε τις σειρήνες. Τον Οδυσσέα τον έδεσαν στο κατάρτι για να μην μπορεί να αντιδράσει!!! Έδωσε τροφή και στους… απέναντι να τον σχολιάζουν: «Άραγε ο κ. Τσίπρας έχει συνηθίσει να λέει ψέματα ακόμη και για τους ελληνικούς μύθους ή είναι τόσο άσχετος; Ή μήπως και τα δυο;» Pourquoi pas? Why not? Γιατί όχι;
Εχθές όμως… μας ενθουσίασε! Ως λάτρης και καλός γνώστης – πλέον – λεπτομερειών της… μυθολογίας, ο Αλέξης παραδέχθηκε στο γαλλικό ακροατήριο ότι “πολλές φορές – ακόμη και σήμερα – αισθάνομαι σαν τον μυθικό Οδυσσέα, που δέθηκε στο κατάρτι του πλοίου για να μην αντιδράσει στο άκουσμα του τραγουδιού των σειρήνων”! Και ξέρετε κάτι; Δεν είναι εντυπωσιακή μόνο η πρόοδός του όσον αφορά την κατάκτηση της γνώσης, όσο η αλήθεια που έβγαλε. Ας το είπε ο Αλέξης! Pourquoi pas? Why not? Γιατί όχι;
Βρε, δεν πα’ να “τραγουδάει” ο λαός; Εκεί δεμένος σφιχτά, πισθάγκωνα, στο κατάρτι της ευρωπαϊκής… κορβέτας!!! Γιατί ως σύγχρονος “Οδυσσέας” ο Αλέξης, με τους “πιστούς συντρόφους” του να σφίγγουν πιότερο τα σχοινιά να μην… φουντάρει, απολαμβάνει τη μεθυστική και σαγηνευτική μελωδία των “σειρήνων” του λαού, ως απαύγασμα και σελαγισμό των κατορθωμάτων του. Ίου – ίου ο λαός, ακλόνητος ο Αλέξης… Βαστά γερά το κατάρτι.
Και μπορεί ο “πολυμήχανος” Αλέξης με τα τεχνάσματά του, να συνήθισε πλέον τη μελωδία και να μην παρασύρεται από τη μαυλιστική φωνή του λαού που του τραγουδά: “Ζαβαρακατρανέμια, Αλέξη. ΙΛΕΟΣ, ΙΛΕΟΣ”, δεν παύει, όμως, να έχει… ΞΕΧΑΣΕΙ τον προορισμό του!!!
