Μυστήριο ζώο ο ψηφοφόρος βρε παιδί μου. Να θες να τον σώσεις και να μη σ’ αφήνει..! Να ανακαλύπτεις τα σόσιαλ και να παίρνεις σβάρνα τα ποστ στα κίτρινα προφίλ που προμοτάρουν τον “γουοναμπί” δήμαρχο, για να αποθέσεις λίγη από την κουλτούρα και το επίπεδό σου, να τον κάνεις λίγο… ελεγκάνς και να μη σου κάθεται… τσ, τσ, τσ!
Πήγε σου λέει ο Δήμαρχος σε γλέντι που έστησε για να διασκεδάσουν οι δημότες του, αυτά τα… πώς τα λέτε εσείς οι… παρακατιανοί; Πανηγύρια, νομίζω; Πήγε σε ένα τέτοιο λοιπόν στο Ζεφύρι και πάνω στο τσακίρ κέφι πήρε και το μικρόφωνο και τραγούδησε. Ξεχάστηκε, βλέπετε, ο δυστυχής ότι διοικεί το… Notting Hill και νόμιζε ότι έτσι διασκεδάζει ο κόσμος στις συνοικίες του λεκανοπεδίου.
Και ποιον προσβάλλει, θα μου πεις, ένας Δήμαρχος που διασκεδάζει με τους δημότες του, την οικογένειά του και τους συνεργάτες του, χορεύοντας και τραγουδώντας ρεμπέτικα; Θα μπορούσε, βεβαίως, κι αυτός, να φωτογραφίζεται όπως κάποιοι… “γουοναμπί” στο Μέγαρο Μουσικής και στην Επίδαυρο και ενίοτε να περνά πολιτικά μηνύματα με κλεμμένους στίχους από την “αξεπέραστη” επιτυχία… “Πόρνες στο κόκκινο χαλί”!!! Δεν θα μπορούσε; Σάμπως έχασε κανείς λεφτά στοιχηματίζοντας εναντίον της νοημοσύνης του Έλληνα ψηφοφόρου;
Γιατί, όμως να το κάνει, όταν η αξία του γνήσιου και του αυθεντικού αντιστέκεται ακόμα και στην πολιτική, απέναντι στην κατινιά, τη δηθενιά και το “τρόμπα φιγούρα σαχλαμάρα κι άρπα κόλλα”;
Αγαπημένοι μου, κι εμείς “τη βρίσκουμε” με Μηλιώκα, αλλά δεν το κάναμε και θέμα, ε;
