Τη βδομάδα που διανύσαμε, γίναμε μάρτυρες μιας καθόλα ανούσιας και υποτονικής αντιπολίτευσης από εκπροσώπους της, με ποικιλόμορφες αντιδράσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που δεν δίστασαν να στρέψουν τα πυρά τους ακόμη και προς την… ελάσσονα αντιπολίτευση της διοίκησης του Δήμου Φυλής, μπροστά στο ενδεχόμενο συνένωσης των παρατάξεων του κ. Δημήτρη Μπουραϊμη με του Δημάρχου Χρήστου Παππού, ώστε να συμπράξουν προς επίλυση των σοβαρών προβλημάτων της περιοχής.
Ειρήσθω εν παρόδω, όχι πως δεν το υποψιαζόμασταν ή πως μας εντυπωσιάζει η τάση των διαφωνούντων να διαφωνούν για… τη διαφωνία και για να είμαστε ειλικρινείς ήταν προβλέψιμο και το φαινόμενο που παρατηρείται, να ασκείται δηλαδή αντιπολίτευση από έναν συγκεκριμένο… δημοτικό σύμβουλο (!) – που υποτίθεται πως θα ήταν και “2 βήματα παραπίσω από τους νέους” – όταν ο επικεφαλής της παράταξης εκφράζει τη θέση του για τα όσα – άνευ επιχειρημάτων και αναπόδεικτα – καταγγέλλονται από τον δημοτικό του σύμβουλο, με στείρα υπονοούμενα στο fb!!!
Για να επανέλθουμε, όμως, στο θέμα μας, παρατηρούμε πως εκείνοι που υπόσχονταν “λαγούς με πετραχήλια” για να δουν την πόλη… “αλλαγμένη”, είναι οι ίδιοι που εμφανίζονται να μην είναι σε θέση να στηρίξουν ούτε καν το όραμα (πόσο μάλλον την πράξη!) και αντιμετωπίζουν με χλεύη, ακυρώνοντας με παιδαριώδη επιχειρήματα κάθε σοβαρή προσπάθεια που ανακοινώνεται από τη διοίκηση προς αυτή την κατεύθυνση, οικτίροντας παράλληλα τη μοίρα που τους αφήνει με τα “πετραχήλια” ανά χείρας, να γυρεύουν τους… “λαγούς”!
Αγνοώντας, βεβαίως, πως η πόλη χρειάζεται άμεσα ριζικές τομές, ρίσκο και γενναίες αποφάσεις, αφού δεν αρκεί γι’ αυτή την “αλλαγή” ο… καλλωπισμός των Ναών της!
Μία ενδεχόμενη σύμπραξη των παρατάξεων, που έδωσε αφορμή για τη γνωστή… “πληκτρολογιακή επανάσταση” σε μερίδα εκπροσώπων της αντιπολίτευσης, θέτει προς ώριμη σκέψη ορισμένους προβληματισμούς:
Έστω κι αν ισχύει (εφόσον χωρίς επίσημη ανακοίνωση από πλευράς διοίκησης, δεν μπορούμε και να το υιοθετήσουμε), η – από του “Νόμου Κλεισθένη” επιτρεπτή – συνένωση των δύο παρατάξεων, ποιους και σε τι θα έβλαπτε το ήδη προδιαγεγραμμένο σχέδιο ανάπτυξης της περιοχής; Ποιους και σε τι θα έβλαπτε, η εφαρμογή ενός κοινού προγράμματος άσκησης δημοτικής πολιτικής προς αυτή την κατεύθυνση; Ποιον βλάπτει η συνεργασία; Σίγουρα όχι την πόλη!!! Μήπως τελικά, δεν ήταν σκοπός για κάποιους ο αγώνας για την “αλλαγή” αυτού του τόπου, παρά η… εμμονή για τη διεκδίκηση του “θώκου”;
Ολοένα και πιο εφιαλτικό μοιάζει να γίνεται πλέον για τους ίδιους, το αίσθημα της… ΜΟΝΑΞΙΑΣ στα έδρανα της αντιπολίτευσης!
Αποτελεί γεγονός, ότι ο Δήμαρχος Φυλής δεν αθέτησε καμία από τις προεκλογικές του εξαγγελίες, ακόμα κι εφόσον ο λαός της Φυλής του πρόσφερε με απόλυτη εμπιστοσύνη την αυτοδυναμία στη διοίκηση του Δήμου. Η θέση του υπήρξε ξεκάθαρη τόσο πριν όσο και μετά την εκλογική αναμέτρηση, όταν κατ’ επανάληψη δήλωνε: “Εμείς πολλαπλασιάζουμε και δεν διαιρούμε!” καθώς και “Προχωράμε όλοι μαζί ενωμένοι να κάνουμε το όραμά μας για τον τόπο πράξη!“
Ήταν επίσης ξεκάθαρο καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας της διοίκησης, ότι η ενωτική αυτή διάθεση απέρρεε από το ενδιαφέρον της για τον κάθε δημότη, ανεξάρτητα από την πολιτική του ταυτότητα!
Επιπλέον, δεν ήταν λίγες οι φορές κατά την προεκλογική εκστρατεία, που η αδυναμία ορισμένων δημοτικών παρατάξεων να ασκήσουν αντιπολίτευση μπροστά σε ένα τσουνάμι έργων που συντελούνται και που έχουν προγραμματισθεί για τον Δήμο Φυλής, τους έφερε αντιμέτωπους με την ωμή πραγματικότητα να το ομολογήσουν δημόσια, και – γιατί όχι; – να επιδιώξουν και τη συμμετοχή τους σε αυτό! Αφού και τα συμπεράσματα του… crash test του Μαϊου από τη συνεργασία της διοίκησης με την παράταξη του Γιώργου Αβράμη, κρίθηκαν θετικά από τη συντριπτική πλειοψηφία που συναίνεσε με την ψήφο της σε μία τέτοια σύμπραξη, εφόσον αυτή αυξάνει τις πιθανότητες να φέρει τα επιθυμητά για τον τόπο αποτελέσματα.
Είναι περιττό, λοιπόν, κάποιοι να εντοπίζουν “δόλο” και “σχέδια εξόντωσης” πίσω από κάθε ενέργεια που αποπνέει αισιοδοξία για το ενδεχόμενο επίτευξης των προγραμματικών στόχων της διοίκησης για την ανάπτυξη της πόλης, ανάπτυξη που έχει δρομολογηθεί χωρίς πισωγύρισμα, έστω και χωρίς τη δική τους συνεργία!
Γιατί θα πρέπει να γίνει αντιληπτό, πως όταν ένας Δήμαρχος είναι σε θέση να διαχειρίζεται τα προβλήματα της περιοχής του με απόλυτη… αρμονία στην ενορχήστρωση του πλάνου, κάθε αντιπολιτευτική φωνή, ηχεί φάλτσα και παράχορδη!
Μην ξεχνάμε εξάλλου, ότι ο… “φιλόμουσος” λαός είναι εκείνος που κάθε φορά κρίνει το αισθητικό αποτέλεσμα μιας “συμφωνικής ορχήστρας” και είναι εκείνος που τη διευθύνει κιόλας!
Όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς έπεα πτερόεντα…
