Δεν ξέρω πόσοι εξ υμών γνωρίζατε ότι η Βυζαντινή προσωνυμία της Θεοτόκου η “Γοργοεπήκοος” (Γρηγορούσα), σημαίνει “από ψηλά σπεύδουσα και ταχεία βοήθεια“, αλλά κάπως έτσι φάντασε η καταλυτική παρέμβαση της πρώην Δημάρχου Ζεφυρίου κ. Φωτεινής Γιαννοπούλου, η οποία παρευρισκόμενη στην τελετή κοπής της Πρωτοχρονιάτικης πίτας του Πνευματικού και Πολιτιστικού Συλλόγου “Παναγίας Γρηγορούσας”, το πρωί της Κυριακής (03/02) στο Πνευματικό Κέντρο Ζεφυρίου, “ξύρισε… με το φτερό” τους ανεξάρτητους δημοτικούς συμβούλους Δημήτρη Καμπόλη και Θεοδόση Δρόλια, οι οποίοι με την παρουσία και τις δηλώσεις τους στην εκδήλωση δυναμίτισαν την ατμόσφαιρα, αλλοιώνοντας το πνεύμα της περίστασης και προκαλώντας την έντονη δυσαρέσκεια των πιστών που συμμετείχαν!
Όλα ξεκίνησαν όταν ο εφημέριος του Ιερού Ναού Παναγίας Γρηγορούσας, π. Άγγελος Κανέλλος, μετά την ευλογία της πίτας έκανε ανακοινώσεις για την πορεία των έργων στον Ναό, οι οποίες – όπως τόνισε – βαίνουν αισίως προς το τέλος, αποδίδοντας ωστόσο… επιλεκτικές ευχαριστίες σε ανθρώπους που βοήθησαν στην ανέγερση της εκκλησίας, γεγονός που πυροδότησε αντιδράσεις και υποχρέωσε τους επόμενους ομιλητές να συμπληρώσουν τα ονόματα ΟΛΩΝ των ευεργετών του Ναού, αλλά και όσων συνέβαλαν στην επίτευξη αυτού του έργου.
Αφού, λοιπόν, ευχαρίστησε τους ενορίτες που με το υστέρημά τους έβαλαν “ένα λιθαράκι” στην αποπεράτωση και τον κ. Γιαννέτο Ευάγγελο ως δωρητή των παραθύρων, συνέχισε με τον κ. Δημήτρη Καμπόλη που όπως χαρακτηριστικά είπε… “συνέβαλε τα μέγιστα για να ολοκληρωθεί το θέμα των παραθύρων” (;), τον ευεργέτη εφοπλιστή κ. Θανάση Μαρτίνο και για το τέλος κράτησε τα… αδέλφια μηχανικούς κ.κ. Αλέξανδρο και Δημήτρη Κουλοχέρη – χωρίς να παραλείψει φυσικά να διευκρινίσει ότι ο πρώτος είναι και υποψήφιος Δήμαρχος – οι οποίοι, λέει, προσφέρουν αφιλοκερδώς την… επίβλεψη (!) των εργασιών.
Ο πρόεδρος του Συλλόγου κ. Παναγιώτης Ζαχαριάς, θέλοντας να αποκαταστήσει κάποιες “αδικίες” αλλά και την πλήρη αλήθεια όσον αφορά τους ανθρώπους που συντέλεσαν στη δημιουργία του πολιούχου Ναού – συμπληρώνοντας τον ιερέα – τόνισε ότι θα έπρεπε στις ευχαριστίες να μην λησμονηθούν οι Αντιδήμαρχοι Θανάσης Σχίζας και Γιάννης Μαυροειδάκος (όπως και ο ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος Δημήτρης Καμπόλης), οι οποίοι μεσολάβησαν για να ενδιαφερθεί ο κ. Μαρτίνος και να αναλάβει αυτό το δύσκολο και δαπανηρό έργο! Επίσης, γυρνώντας τον χρόνο ακόμα πιο πίσω, υπενθύμισε και τους προηγούμενους δωρητές οι οποίοι βοήθησαν για την εκκλησία: Τον αείμνηστο Βασιλείου και τη σύζυγό του, που ξεκίνησαν από τα θεμέλια, τον κ. Αθανάσιο Μπούρα που επιχορήγησε τον σκελετό και τον κ. Γιαννέτο Ευάγγελο που συνέβαλε στην τοποθέτηση των παραθύρων.
Η πρόθεση της παρουσίας των υποψηφίων, όμως, στην εκδήλωση έγινε ξεκάθαρη, όταν κλήθηκε ο κ. Καμπόλης για να κόψει ένα κομμάτι από την πίτα και ο οποίος δεν περιορίστηκε στις ευχές και τις ευχαριστίες προς τους ευεργέτες της εκκλησίας, αλλά με έντονο ύφος καταφέρθηκε εναντίον της διοίκησης και του Δημάρχου Φυλής κ. Χρήστου Παππού, προκαλώντας με την συμπεριφορά του αυτή τις αντιδράσεις του κόσμου! Τα πνεύματα οξύνθηκαν όταν επιχείρησε να μετατρέψει τη χαρά της εκδήλωσης στην αίθουσα σε… δημοτικό συμβούλιο (!) καταγγέλλοντας από το βήμα που του δόθηκε, ότι “δεν βγήκε ποτέ ένα κονδύλι από τον προϋπολογισμό του Δήμου για τις εκκλησίες, προκειμένου να μην περιμένουμε από κανέναν εφοπλιστή” και με τους Αντιδημάρχους της διοίκησης, ωστόσο, να διατηρούν την ψυχραιμία τους σεβόμενοι τον σκοπό της πρόσκλησής τους, καθώς δεν ήθελαν να αμαυρώσουν περισσότερο τη γιορτή του Συλλόγου.
Η φωνή ενός δημότη, όμως, ξεχώρισε από την οχλαγωγία της έντονης δυσαρέσκειας που προκάλεσε στην αίθουσα η στάση αυτή του κ. Καμπόλη, ο οποίος σε αυστηρό τόνο του επισήμανε: “Δεν είναι σωστό αυτό που κάνετε κύριε Καμπόλη! Είναι άλλος ο σκοπός της εκδήλωσης και όχι να κάνετε προεκλογικό αγώνα!”, με τον κ. Καμπόλη να απαντά υψώνοντας ακόμη περισσότερο τον τόνο της φωνής του, προκειμένου να καλύψει τις φωνές όσων διαμαρτύρονταν “Δεν πειράζει! Δεν πειράζει! Δεν πειράζει!” και αδιαφορώντας προκλητικά για τη δυσανασχέτηση του κόσμου, συνέχισε τον… αγώνα του ευχαριστώντας τον ευεργέτη – κουμπάρο – εφοπλιστή και συστήνοντας τον… γαμπρό του ως τον “αυριανό δήμαρχο”!!!
Ο έτερος ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος και υποψήφιος στην νέα παράταξη, κ. Θεοδόσης Δρόλιας, τόνισε ότι “η ιστορία δεν γράφεται με λόγια, ούτε με ένα κομμάτι πίτα, αλλά με πράξεις” και κάνοντας την… αυτοκριτική του – και ως πρώην αυτοδιοικητικός με την παράταξη του κ. Μπουραϊμη – απολογήθηκε στον κόσμο που δεν κατάφεραν να αποκαταστήσουν το κτίριο, μοιράζοντας ευθύνες – σε αντίθεση με τον συνυποψήφιό του κ. Καμπόλη – στην πολιτεία, τη Νομαρχία, την Περιφέρεια και όλους τους επίσημους. Είναι υποχρέωσή μας να ευχαριστούμε τους δωρητές, αλλά μέχρι κάποιο σημείο!”, τόνισε, ενώ δεν παρέλειψε – για μία ακόμη φορά – να χαρακτηρίσει το Ζεφύρι ως μια περιοχή… “ιδιαίτερη” και “δύσκολη”, που δεν έχει πολλές τέτοιες η Ελλάδα.”
Για… κακή τους τύχη, όμως, μεταξύ των ομιλητών που ακολούθησαν τη δική τους τοποθέτηση, ήταν η έμπειρη αυτοδιοικητικός και πρώην Δήμαρχος Ζεφυρίου κ. Φωτεινή Γιαννοπούλου, που άκουγε υπομονετικά και με προσοχή όλα όσα εκτυλίσσονταν στην αίθουσα και όταν κλήθηκε με τη σειρά της να κόψει ένα κομμάτι από την πίτα, έβαλε τα πράγματα στη σωστή τους βάση, “προσγειώνοντας” κάπως… ανώμαλα τους προλαλήσαντες με τον γνωστό, αποστομωτικό της λόγο: “Ως εκπρόσωπος της αυτοδιοίκησης, θέλω να σας πω ότι χαίρομαι ειλικρινά που ήμουν μέσα σε διοικητικά συμβούλια δημοτικών Αρχών του Ζεφυρίου, που βοήθησαν την Εκκλησία σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που τους έδινε ο νόμος! Γιατί μπορεί να είναι προεκλογική περίοδος και να λέγονται πολλά, αλλά ΚΑΜΙΑ δημοτική Αρχή δεν είχε το δικαίωμα να χτίσει εκκλησίες!!! Να ξέρουμε τι λέμε κι όταν διεκδικούμε την ψήφο του λαού, να ξέρουμε γιατί είμαστε εδώ! Εκείνο που χαίρομαι, όμως, είναι ότι μέσα από όλες τις διοικήσεις που πέρασαν από το Ζεφύρι, όλοι εμείς, αγοράσαμε τη γη που βρίσκονται σήμερα οι εκκλησίες. Ήταν μικρά κομμάτια γης, που τα μεγαλώσαμε και τα προσφέραμε για να ανεγερθούν οι περικαλλείς Ναοί μας!”
Η κυρία Φωτεινή Γιαννοπούλου, όμως, ένιωσε πως όφειλε να… “ξεχρεώσει” και μία απάντηση στον κ. Δρόλια (για την κατ’ εξακολούθηση προσπάθεια υποβάθμισης της πόλης του Ζεφυρίου με τους χαρακτηρισμούς της “ιδιαίτερης, “δύσκολης”, κ.λ.π.) και επιστρέφοντας στο βήμα, τόνισε: “Άκουσα κάτι που με πλήγωσε λίγο. Θεωρούμαστε… “ήρωες” για κάποιον όσοι μένουμε στο Ζεφύρι, γιατί αντιμετωπίζουμε μια κατάσταση. Εγώ έχω να απαντήσω σε όλους και σ’ αυτούς που τώρα γνωρίζουν το Ζεφύρι – ή που τα 8 χρόνια του Καλλικράτη το γνώρισαν – ότι εμείς που είμαστε εδώ πολλά χρόνια, είμαστε ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ γι’ αυτόν τον τόπο, εμείς τον δημιουργήσαμε, όλοι οι κάτοικοι του Ζεφυρίου, με πολλούς προσωπικούς και κοινωνικούς αγώνες και καταφέραμε να το κάνουμε μια σύγχρονη πόλη και τα όποια προβλήματά του, ΠΑΛΙ ΕΔΩ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ!!!”
Το δυνατό, ενθουσιώδες χειροκρότημα που συχνά διέκοπτε τη ροή του λόγου της κ. Γιαννοπούλου, αλλά και κατά την αποχώρησή της από το μικρόφωνο, ήταν ενδεικτικό της κοινής αποδοχής της θέσης της, από τους παρευρισκομένους!
Επιχειρώντας να… απαλύνει τις δυσάρεστες εντυπώσεις που δημιουργήθηκαν από τα υποψήφια μέλη της παράταξής του, χωρίς πολλά περιθώρια μετά την αντίδραση του κόσμου και υποκείμενος στην καταλυτική παρέμβαση της κυρίας Γιαννοπούλου, ο κ. Κουλοχέρης αναδίπλωσε (αμφισβητώντας τρόπο τινά τους ισχυρισμούς του… πεθερού του) ομολογώντας: “Εγώ ούτε πολιτικός είμαι, ούτε έχω ένα λεπτό διοίκησης, οπότε δε γνωρίζω αν πραγματικά μπορούν οι διοικήσεις να ασχοληθούν με τους Ναούς της περιοχής!“, ενώ εξίσου αλγεινή εντύπωση δημιουργήθηκε στους παρευρισκομένους η προσπάθεια να “οικειοποιηθεί”, με προφανές προσωπικό όφελος, την ευεργεσία του κουμπάρου του εφοπλιστή κ. Μαρτίνου. (Εγώ τον πήγα, Εγώ του έδειξα, Εγώ τον επηρέασα, άρα σ’ Εμένα οφείλετε την ανέγερση του Ναού σας… κάπως έτσι!)
Να αναφερθούμε, βεβαίως, και σ΄ένα ακόμη αξιοσημείωτο γεγονός, ότι ο άνθρωπος που δηλώνει ότι δεν θα συνεργαστεί ποτέ με τον Δήμαρχο Φυλής κ. Χρήστο Παππού (αφού δεν του έχει γίνει και κάποια πρόταση εξάλλου), ο υποψήφιος Δήμαρχος Αλέξανδρος Κουλοχέρης, εντούτοις… αφιέρωσε το κομμάτι που αφαίρεσε από την πίτα στον εκπρόσωπο της διοίκησης του Χρήστου Παππού, τον Αντιδήμαρχο Ζεφυρίου κ. Γιάννη Μαυροειδάκο! Μπορεί για τον υποψήφιο Δήμαρχο η κίνηση αυτή να θεωρήθηκε μια καλή… επικοινωνιακή αβάντα, προκειμένου να αποδείξει – όπως και επιχειρήθηκε στο δημοσίευμα που ακολούθησε από φίλα προσκείμενο στην παράταξή του blog – τον… “πολιτικό πολιτισμό” και το “πολιτικό ήθος” που τον χαρακτηρίζουν – ώστε να αναστρέψει την αλγεινή εικόνα που εντυπώθηκε στους συμμετέχοντες στην εκδήλωση – δεν σκέφθηκε το εξής βασικό: Αναγνωρίζοντας και κατά δήλωσή του τον αγώνα του Αντιδημάρχου της διοίκησης για τους δημότες, κατά συνέπεια αναγνωρίζεται και το έργο της!!!
… Και είναι η δεύτερη φορά μέσα στην ίδια μέρα – σε διαφορετικές εκδηλώσεις – που δύο υποψήφιοι για τον δημαρχιακό θώκο (Μπουραϊμης – Κουλοχέρης), εξέφρασαν – άθελά τους; – την ευγνωμοσύνη τους για το έργο της διοίκησης Παππού!
